من دیگر نماز نمی خوانم!!!

اما از امروز دیگر نماز نمی گذارم و نامت را بر زبان نمی برم. دگر بار سپیده دمان و شامگاهان وضو نمی سازم تا مشتری دکان مردم فریبی که نمازگزارانت گسترده اند، نباشم. نماز نمی خوانم تا پینه های پیشانی ام مجوز ورود به جرگه جنایتکاران نشود. نماز نمی خوانم تا به نام تو هم نوعانم را همچون پلنگ وحشی تکه پاره نکنم. نماز نمی خوانم تا به بهانه بر زبان آوردن نامت، از دست رنج مردم کاخها نسازم. نمی خواهم مجوز دروغگویی، که زشت ترین گناهان است، را از قبال نمازت به دست آورم. نمی خواهم بار دیگر وضو سازم تا با بازوان خیس، چماق و باتوم بر فرق زنان و مردانی بزنم که تنها گناهشان سکوت است. نمی خواهم به بهانه نماز پا به خانه ای بگذارم که از سقفش سینه جوانان هم وطنم را می شکافند. بار پروردگارا! گویی هر که به سویت قدم بر می دارد مست و خرد ستیزش می کنی و به مصداق آیه ات چنان آرامشی به دلها می دهی که نه صدای ناله مادران درد مند را می شنوند و نه از تجاوز به فرزندانشان نگران می شوند. به راستی این چه آرامشی است که به واسطه نمازت به بندگانت عطا می کنی که حتی قیامتی را که هر روز از آن دم می زنیم را از یاد می برند؟ نماز نمی خوانم تا فردا اگر قیامتی بود، در ردیف نمازگزارانت قرار نگیرم و خود را از ننگ مردم آزاری و نفاق برهانم. نماز نمی خوانم تا ...